Nederlands leren én oefenen

Hoe leer je een nieuwe taal? Lessen volgen is een logisch begin, maar daarnaast moet je ook in de praktijk veel oefenen om de taal écht onder de knie te krijgen. We spreken met Avgustina Bezhika, die drie jaar geleden verhuisde van Oekraïne naar België. Ze volgde het inburgeringstraject van het Vlaams Agentschap Integratie en Inburgering. Samen met trajectbegeleider Ilse Cosijns vertelt ze over haar ervaring als nieuwkomer in Ninove.

Dag Ilse, kan je wat meer vertellen over het inburgeringstraject?

Ilse: “Het traject steunt op vier pijlers: Nederlands leren, een cursus maatschappelijke oriëntatie, ondersteuning bij het zoeken naar werk én participatie. Zo krijgt elke nieuwkomer de nodige handvaten om zijn weg te vinden in onze samenleving. Nederlands leren is heel belangrijk, want taal verbindt ons en geeft kansen. Daarom verwijzen we nieuwkomers zo snel mogelijk door naar de geschikte cursus Nederlands en ondersteunen we praktische oefenkansen, zodat ze de taal niet alleen leren, maar ook kunnen oefenen en gebruiken in het dagelijks leven.”

Wat moeten we ons voorstellen bij die oefenkansen?

Ilse: “De oefenkansen vormen het nieuwste luik van het traject, dat we omschrijven als participatie. We willen het sociaal netwerk van de nieuwkomer versterken en hem stimuleren om in de praktijk Nederlands te oefenen. Dat doen we door te luisteren naar hun interesses in hun vrije tijd. Heb je kinderen? Dan kan je bij Ligo Nederlands oefenen met je kind of deelnemen aan activiteiten van het Huis van het Kind. Ben je sportief? Dan kan je op zoek gaan naar een sportclub of fietslessen volgen bij de stad en zo je Nederlands oefenen. Er is zoveel mogelijk en iedereen kan zijn steentje bijdragen, ook inwoners en verenigingen!”

Hoe kunnen zij dan helpen?

Ilse: “Ninovieters kunnen heel veel betekenen voor nieuwkomers. Een inwoner kan helpen door in gesprek te gaan: op straat, bij de
bakker of aan de schoolpoort. Maar ook door als Nederlandstalige naar een praatgroep te gaan, help je mensen die hun Nederlands
willen verbeteren vooruit. En het is geen eenrichtingsverkeer, sociaal contact is positief voor iedereen. Maar ook als vereniging kan
je helpen. Heb je iemand nodig voor wat vrijwilligerswerk? Dan kan je hiermee iemand een oefenkans bieden.”

Hoe was jouw ervaring om nieuw te zijn in Ninove, Avgustina?

Avgustina: “Ik ben afkomstig uit Oekraïne en kwam in 2022 naar Ninove. Ik beheerste de taal niet, dus volgde ik Nederlandse les. Dat waren drie intensieve jaren. Ik merkte al snel dat je er met de lessen alleen niet komt, ik moest de taal ook oefenen in de praktijk. Op een dag kreeg ik een berichtje van de school van mijn jongste dochter met de vraag of ik wilde helpen met activiteiten op school. Hoewel mijn Nederlands helemaal nog niet goed was, kwam ik zo toch onder de mensen en kon ik oefenen. Nu help ik nog steeds, zaterdag heb ik bijvoorbeeld geholpen om alles klaar te zetten voor het schoolfeest.”

Je Nederlands is nu al vrij goed. Hoe oefen je verder?

Avgustina: “Ik ga elke maandag breien in De Knoop. Het is een plek waar ik anderen ontmoet en Nederlands kan praten. En ik neem mijn kinderen ook mee naar het voorleesuurtje in de bib. Soms hebben ze geen zin, maar achteraf vinden ze het toch altijd leuk. Het gaat stap voor stap, maar elke keer we de taal gebruiken, lukt het beter.”

Wat motiveert jou?

Avgustina: “Mijn kinderen. Ik wil hen tonen dat je vooruit kan, ook al is het moeilijk. Mijn volgende doel is het behalen van mijn diploma. Ik heb in Oekraïne altijd met kinderen gewerkt en hoop dat hier ook te kunnen doen. Mijn diploma wordt in België niet erkend, dus ik zal hier de opleiding tot kinderbegeleider opnieuw moeten volgen. Daarvoor moet ik nog taaltesten afleggen bij de
VDAB. Ik weet dat het kan, stap voor stap.”

Ilse, blijven jullie als agentschap ook na het traject betrokken?

Ilse: “Zeker! Het is niet voldoende om enkel de verplichte informatie mee te geven en dan te zeggen ‘zoek het uit’. We zijn beschikbaar voor onze cliënten en proberen ook na hun inburgeringstraject een aanspreekpunt te blijven. Sommigen hebben veel steun nodig, anderen – zoals Avgustina – zoeken en vinden snel zelf hun weg. Het belangrijkste is dat er genoeg kansen zijn en dat ook de omgeving ervoor openstaat.”

Wat leer jij uit zulke verhalen?

Ilse: “Niemand komt hier aan met een lege rugzak, ieder brengt zijn ‘levensbagage’ mee. Het agentschap is een soort gps: we geven informatie en wijzen de weg, maar nieuwkomers moeten zelf hun traject bepalen. We hopen dat al die mensen hun weg in onze maatschappij vinden en zich kunnen integreren, dat is uiteindelijk altijd ons doel! Ik bewonder Avgustina voor haar kracht en moed, daar kunnen we allemaal nog iets van leren.”