Een warme thuis

Dat Ninove een warme thuis is, weet Achraf Oumasst (28) als geen ander. Enkele jaren geleden streek hij neer in Ninove, nadat hij de ware tegen het lijf gelopen was in Marokko. Hij koos resoluut voor Ninove om zijn gezin te stichten. Een gesprek over pril gezinsgeluk en over hoe de liefde een mens soms ver kan brengen.

Achraf, bedankt om ons te ontvangen. Je woont al enkele jaren in Ninove. Hoe is dat zo gekomen?

“Ik ben afkomstig uit het noorden van Marokko. Daar baatte ik de winkel uit die mijn grootouders lang geleden hadden opgericht. Zij hadden een winkel met cosmetische producten. Mijn ouders hadden de winkel van hen overgenomen en daarna was het aan mij om de fakkel over te nemen. Maar dat was van korte duur. Ik liep namelijk de vrouw van mijn leven tegen het lijf (lacht).”

Die je gevolgd bent naar Ninove?

“Ja. Mijn vrouw Hind is een echte Ninovieter. Ze was in Marokko op bezoek bij familie. Daar zag ik haar voor het eerst. De vonk is meteen overgeslagen: coup de foudre! Mijn vrouw is verpleegkundige en was bezig in België haar carrière uit te bouwen. Eerst werkte ze in het ziekenhuis in Aalst, maar ondertussen werkt ze in het UZ Brussel, en specialiseerde ze zich als een endoscopische verpleegkundige op de consultatie gastro enterologie. De medische wetenschap staat in Marokko nog lang niet op hetzelfde niveau als hier in België. Het was dan ook logisch dat Hind haar carrière zou verder zetten in België. Hier zijn er veel meer kansen om haar talent verder te ontwikkelen. Zelf ben ik net voor de coronapandemie aangekomen in België, dus vandaag zo’n drie jaar geleden.”

Ondanks het feit dat je nog maar drie jaar in België bent, moeten we je feliciteren met je Nederlands. Want dat is echt heel goed!

“Dankjewel! Ik doe mijn best, maar zelf vind ik dat het beter kan. Ik versta alles wat mensen tegen me zeggen, maar soms is het moeilijk om de juiste woorden te vinden of om ze allemaal in een correcte zin te gieten. Ik vind het erg belangrijk om Nederlands te leren. België is immers mijn nieuwe thuis en de taal leren was voor mij een prioriteit. De coronaperiode was natuurlijk geen ideaal moment om te starten. In de lockdown zag je veel minder mensen. Die contacten waren voor mij heel belangrijke oefenmomenten om mijn theoretische kennis uit de lessen Nederlands in de praktijk te brengen. Dat viel allemaal weg. Gelukkig kon ik terugvallen op mijn onderbuurman, met wie ik een goede band heb. We drinken samen wel eens een kop koffie en dan oefenen we samen. Hij spreekt dan Frans en ik spreek Nederlands. Zo leren we van elkaar.”

“Hier in Ninove probeer ik altijd Nederlands te spreken. Maar ik werk bij de Brusselse watermaatschappij Vivaqua. Daar is de voertaal overwegend Frans. Dat maakt het soms wel erg moeilijk. Je moet snel overschakelen van de ene taal naar de andere en dat vraagt een heel andere manier van denken. Maar ik ga snel vooruit en ik blijf natuurlijk mijn best doen.”

En spreek je ook al ‘Algemieën Bekoest Nienofs’? 

“Dat is een ander paar mouwen (lacht). Het Ninoofs dialect is een heel specifieke taal. Het is, denk ik, niet zo eenvoudig om je dat eigen te maken. De meeste dialectsprekers krijgen dit van hun ouders en grootouders mee. Ik heb van thuis uit geen enkele affiniteit met het dialect en het Nederlands dat ik leer is het standaard Nederlands. Maar als jullie over enkele jaren terugkomen, kunnen we het gesprek misschien in het Ninoofs doen (lacht).”

Samen met Hind heb je ook een dochtertje?

“Dat klopt. We noemden haar Mayssae, wat in het Arabisch zoveel wil zeggen als ‘mooiste meisje van allemaal’. Dat zullen alle ouders wel van hun kind vinden, denk ik. Maar bij ons is het echt zo (lacht).”

Je werkt in Brussel maar je woont in Ninove. Hoe ga je daar mee om?

“Brussel heeft als grootstad heel veel te bieden, maar het is er ook wel heel erg druk. We vinden het wel fijn om die drukte na de werkdag achter ons te kunnen laten en hier tot rust te komen. We genieten in onze vrije tijd echt van de rust en de kalmte van Ninove en haar deelgemeenten. Een wandeling op de buiten of door de stad vinden we heel fijn. Er is hier ook veel te doen. Dat maakt het ook fijn, om te weten dat je hier voor zoveel terechtkan. Op dat gebied is Ninove ook wel een vat vol
tradities.”

Over tradities gesproken: ben je met je dochter ook naar het carnaval gaan kijken?

“Natuurlijk. Daar kan je als Ninovieter niet rond (lacht). Mijn vrouw heeft een vriendin die in het Ninoofse carnavalsleven zit. We volgen het dus wel van nabij en het is echt een prachtig gebeuren. De stoet is fantastisch, en zeker voor ons dochtertje spreekt het echt tot de verbeelding.”

En van tradities naar de toekomst dan: wat zijn je toekomstplannen?

“Dat is natuurlijk altijd een beetje koffiedik kijken. In de eerste plaats wil ik er uiteraard zijn voor mijn gezin. Mijn prioriteit is altijd geweest om een inkomen te hebben om voor hen te kunnen zorgen. Meteen na mijn aankomst ben ik bij een supermarkt gaan werken en nu werk ik als magazijnier bij Vivaqua. In Marokko behaalde ik een diploma management, maar dat is hier niet geldig. Ik droom ervan om binnenkort ook hier een diploma te halen. Ik denk aan management of digitale marketing. Maar dat is voor later.”

Kortom: je hebt het hier in Ninove echt naar je zin?

“Dat is absoluut zo. Ik ben echt dankbaar dat ik hier kan zijn en een leven voor mezelf en mijn gezin kan uitbouwen. Dankbaar ook voor de kansen die ik hier heb gekregen. Daar werk ik elke dag hard voor. Ninove is mijn thuis en daar ben ik trots op!”