Het O-L-Vrouwekerkje in Lieferinge
Het prachtig gerestaureerde schilderachtige O-L-Vrouwekerkje op Lieferingeplaats werd reeds in 1936 geklasseerd als monument. Het bedehuis bevat een belangrijke romaanse kern en werd eind 13de- begin 14de eeuw in vroeggotische stijl herbouwd om rond het laatste kwart van de achttiende eeuw zijn huidige vorm te krijgen. Zo werden o.m. de oorspronkelijke zijbeuken afgebroken en vervangen en bracht men de kerk onder één dak. Het huidige kerkje springt vooral in het oog door de diverse volumes waaruit het is samengesteld: vierkante westtoren, driebeukig schip met licht uitspringende dwarsbeuk, het koor, de oost- en de zuidsacristie. Als materialen werden gebruikt: breuksteen voor de oudste delen, bak- en zandsteen voor de oost-sacristie, baksteen op zandstenen plint voor het schip.
Boven de ingang, onder de kroonlijst van de westgevel, trekken de door de tand des tijds aangetaste gebeitelde zandstenen mensenkopjes onze
aandacht. Volgens een 16de-eeuwse legende zouden deze grimmige maskers een Lieferingse boer met zijn twaalf zonen voorstellen die hun heer hielpen in de strijd tegen een rivaal van een ander dorp. Deze uitleg moeten we minstens met een korreltje zout nemen want onder het dak zitten nog liefst 33 gebeitelde koppen die de kroonlijst van de vroeggotische kerk sierden.
Het kerkhof werd in de 16de eeuw ommuurd om er de dieren weg te houden. Het loont zeker de moeite eens rond het kerkje te wandelen, je ontdekt er heel wat interessante details… Zo vind je tegen de sacristiemuur -al is het opschrift nog nauwelijks leesbaar- de grafsteen van pastoor Joannes Mehoudens (+1807), 52 jaar lang dorpsherder. Vroeger stond er over de volle lengte van de gevel: ‘het is een heilig en zalig gedacht voor de overledenen te bidden…’.
Het mooie interieur van de kerk dateert grotendeels uit de 18de eeuw en zweeft tussen laatbarok en rococo. Opmerkelijk is de laatgotische, 15de-eeuwse doopvont in blauwe hardsteen. Voor het altaar ligt de fraaie grafzerk van pastoor Guillelmus De Groote, eenentwintig jaar dorpsherder van Lieferinge en er overleden in 1646. De prachtige grafsteen van Philippus de Colins (+1777) is een fraai voorbeeld van funeraire kunst.
